Blog: Licht aan het eind van de tunnel

* Blog door Hanneke Tutupoly

Afstand houden, niet bij elkaar op visite, zo min mogelijk contact met anderen, de eerste weken is het te doen maar vervolgens vergt het toch veel zelfdiscipline om dit vol te houden. Zeker nu we een mooi voorjaar hebben, er is veel zon, maar wat hebben we verder?

Hemelvaart en een groot deel van het Pinksterweekend moesten nog steeds thuis, of buiten maar zonder horecabezoek worden doorgebracht. Bij mooi weer dreigen stranden en parken overvol te worden. Maar gelukkig kunnen de teugels weer wat losser.

1 juni 12.00 uur: het startschot voor de heropening van de horeca. Het leek soms wel een feestdag, waarbij het prachtige weer ook meehielp. Niet iedereen durft de maatregelen los te laten, wat uiteraard ieders goed recht is. En de vrijheid is nog beperkt: je moet tijdig reserveren om tot de 30 gelukkigen te horen die toegang hebben, de hekken die soms om terrassen staan: het blijft een vreemde realiteit. Maar een drankje op een terrasje wordt ineens een feestje. Tegelijkertijd blijft toch de spanning: gaat het goed?

Steeds meer mensen gaan naar hun normale werkplek, terwijl tegelijkertijd wordt ook opgeroepen om ook nog zoveel mogelijk thuis te werken.

Dus daar zit je dan, met nog steeds het dilemma of je wel of niet cliënten kunt uitnodigen op kantoor.

Is jouw kantoor of de spreekkamer corona proof? Is het mogelijk om genoeg afstand te houden? Wie maakt de spreekkamer schoon nadat er bezoek is geweest?

En als je praktijk op halve kracht doorsuddert, hoe deel je dan je tijd in?

Het kan goed zijn dat je kritisch kijkt naar je manier van werken op dit moment en vóór de corona crisis: misschien zijn er bij de genomen noodmaatregelen werkwijzen die interessant genoeg zijn om na de lockdown in ere te houden.

Alhoewel duidelijk is dat niets opweegt tegen een bijeenkomst waarbij je elkaar in de ogen kunt kijken zal je  merken dat er vooral korte besprekingen zijn die prima online gevoerd kunnen worden. Gemakkelijker in te plannen, geen reistijd kortom voor sommige vormen van overleg een prima alternatief. Wellicht iets om erin te houden.

Hoe gaan we straks om met het thuiswerken? Het zou me niets verbazen als  een redelijk deel van de mensen meer thuis blijft werken dan voorheen. Als dat inderdaad het geval is kan het nuttig zijn om kritisch te kijken naar de manier waarop je werkt. Misschien was je nu tevreden met een soort houtje-touwtje oplossing omdat het toch om een tijdelijke situatie ging. En kijk je daar anders tegenaan wanneer dit een structurele werkmethode wordt.

Psychologen geven aan dat het gunstig is voor je brein om tijd benutten voor het leren van nieuwe dingen.

Heb je tijd over en heb je nog een pakket van spraakherkenning in de la liggen waar je weinig meedoet ? Of werk je ermee maar is het behelpen? Soms weet of vermoed je dat het praktischer en sneller kan maar gun je jezelf niet de tijd om alles weer uit te zoeken. Kijk dan eens naar de mogelijkheden om online een opfristraining te volgen, zodat je straks optimaal kunt werken en daardoor een efficiëntieslag kunt maken.

En heb je altijd getwijfeld of je over zou stappen op spraakherkenning?

Dit kon nog wel eens het juiste moment zijn.

Zo gaan we door, want we kunnen niet anders. We duimen dat het virus echt onder controle blijft, en kunnen hopelijk genieten van de grotere mate van vrijheid die we krijgen.

En laten we alert blijven, want inmiddels is wel duidelijk dat de “tweede golf’ gaat komen, maar niet wanneer en hoe ernstig deze dan is. Die 1.5 meter zijn we voorlopig nog niet kwijt.

Dus  we wachten, hopen op vaccin en maken er intussen maar het beste van .

Er gloort licht aan het eind van de tunnel, maar het ligt aan jezelf of je er positiever uitkomt..