Zo staan de kranten vol van de bezuinigingen op de sociale rechtshulp door de regering.
Nadat advocaten actie hadden aangekondigd door zichzelf massaal als “niet beschikbaar” te melden voor de piketroosters van begin januari, maakte minister Sander Dekker alsnog extra geld vrij.
De advocatuur in Nederland zit in zwaar weer
Of de acties daarmee van de baan zijn is nog maar de vraag, want het betreft een tijdelijke maatregel en de insteek van de minister is dat op den duur minder rechtszaken worden gevoerd.
Voorbeeld hiervan is een aanpassing van de inzet van advocaten bij asielzaken.
Kortom: voor de sociale advocatuur blijven het zware tijden
Los daarvan hebben ook de advocaten die niet of nauwelijks werken met gesubsidieerde rechtshulp met diverse problemen te kampen.
Al die openstaande vacatures…
Het blijkt dat het steeds moeilijker is om vacatures op te vullen. Veel afgestudeerde juristen kiezen eerder voor een baan in het bedrijfsleven dan bij een advocatenkantoor.
De redenen daarvoor zijn niet altijd duidelijk. Komt dat door het beeld of (misschien wel de praktijk) dat binnen een advocatenkantoor werkweken van 50 uur of meer geen uitzondering zijn? Dat daar een zwaardere wissel wordt getrokken op privéleven en vrije tijd ?
Het “klassieke” advocatenkantoor heeft vaak nog het image van een wat stijf kantoor met een hiërarchische structuur, waarbij het hoogst haalbare was om partner in de zaak te worden.
Maar is dat nog wel het ideaalbeeld van de jongere jurist? Kiest die vaker voor een functie bij een bedrijf dat meer standaard werktijden heeft? Geeft de snellere uitstraling die een (commercieel) bedrijf kan hebben de doorslag? Het werken met een jonger team?
Ieder voor zich? Niet alleen maar met techniek.
Ook ontstaat het beeld dat een advocaat met 5-7 jaar werkervaring er weer vaker voor kiest om als ZZP-er aan de slag te gaan. Meer vrijheid om tijd naar eigen inzicht in te delen? Is meer vrijheid belangrijker dan meer geld?
Ook nu blijkt weer dat de moderne techniek een rol kan spelen in het efficiënter werken, met als gevolg dat medewerkers met meer plezier aan het werk gaan.
Bij een klassiek advocatenkantoor zal een jongere medewerker misschien verbaasd kijken naar de collega die nog dictaten opneemt op een bandje, dat bij een secretaresse inlevert voor de uitwerking. De kans is groot dat de jongere dan besluit om zelf maar te gaan typen, terwijl er door middel van spraakherkenning veel sneller gewerkt kan worden. Veel jongeren typen snel, maar verliezen het toch van spraakherkenning, en lopen zo de kans op vlotter te werken mis.
Een andere optie: neem dictaten op en stuur die per mail naar een secretaresse die het document dan alsnog uitwerkt, maar niet meer te maken krijgt met bandjes waarvan de geluidskwaliteit minder wordt, die weer teruggespoeld moeten worden et cetera.
Ook de zelfstandig werkende advocaat kan voordeel halen uit deze technieken, zoals dicteren wanneer je tijd hebt en alles nog vers in het geheugen ligt, en later (laten) uitwerken.
Houd de touwtjes in handen
Gebruik de techniek en gun je medewerkers of jezelf de mogelijkheid om sneller en accurater te werken. Houd de werkuren binnen de perken, gun iedereen meer werkgemak en tijd voor zichzelf.
Soms heb je rustiger vaarwater zelf in de hand.
Verder lezen:
Meet Cedere..
Who wants to live forever?
