Who wants to live forever?

De tijd rond 2 november, oorspronkelijk de katholieke gedenkdag “Allerzielen” is tegenwoordig in veel bredere kring een gelegenheid om overledenen te herdenken of op andere manieren bezig te zijn met overlijden en de dood.

 

Er zijn ceremonies om gezamenlijk te herdenken en verdriet te delen, radioprogramma’s met de “ultieme muziek” (muziek tijdens uitvaarten), tot feesten met het thema Halloween.

Eeuwig leven op het net?

Het is opvallend dat er met name dit jaar meer aandacht lijkt te zijn voor een manier van voortleven na de dood waar je misschien niet eerder bij hebt stilgestaan: leef jij voort op internet en dan met name op social media? Wil je dat wel?

 

LinkedIn, Twitter, Instagram, Facebook, het zijn maar een paar voorbeelden van accounts die, wanneer je niets regelt, blijven bestaan. Dat kan zijn leuke kanten hebben maar het kan ook pijnlijk zijn om na iemands overlijden herinnerd te worden aan zijn of haar verjaardag, een jubileum op diens werk of het feit dat je al een x-aantal jaren vrienden bent.

Een briefje met inloggegevens?

Er zijn mogelijkheden om dit eeuwige leven te voorkomen. Je kunt tussen de papieren die je achterlaat een lijstje leggen met al je wachtwoorden voor diverse accounts zodat een nabestaande een en ander kan gaan aanpassen terwijl die zich voordoet als zijnde jou. Maar officieel mag dit niet want online accounts zijn niet overdraagbaar. Dus ook een wettige erfgenaam kan dit niet voor jou opheffen. Er wordt over nagedacht om dit te veranderen, maar dat moet wettelijk geregeld worden en dan ook nog eens in Europees verband. En dan nog, wil je je erfgenamen ook nog eens met je nalatenschap op dit gebied opzadelen?

Wat kan wél? (een korte samenvatting)

Facebook geeft je de mogelijkheid om iemand aan te wijzen die jouw account mag omzetten in een account met herdenkingsstatus, “ter nagedachtenis van” wordt aan je profiel toegevoegd.

Men krijgt geen verjaardagreminders of vriendschap verzoeken meer. Jouw Facebook erfgenaam kan deze pagina beperkt beheren en eventueel uiteindelijk laten opheffen.

Een andere mogelijkheid is om via jouw account te laten registreren dat, na je overlijden, het account opgeheven moet worden. Daarvoor moet een familielid melden dat je overleden bent, jouw vooraf doorgegeven wens om de pagina op te heffen wordt dan uitgevoerd.

Instagram kent dezelfde opties als Facebook alleen kan je daar zaken niet van tevoren regelen. Een nabestaande kan, na aangetoond te hebben dat jij overleden bent door middel van bijvoorbeeld een overlijdensbericht, kiezen voor een gedenkpagina of opheffing. Op Instagram blijkt echter niet dat het om een profiel met herdenkingsstatus gaat. Dus degenen die jou volgen weten misschien niet dat je overleden bent; ze zien hooguit dat je al een hele tijd niet actief bent.

LinkedIn kent een formulier waarmee een nabestaande je profiel na overlijden kan laten verwijderen. Opvallend is dat er maar heel weinig gegevens over de overledene opgegeven hoeven te worden. Het hebben van de naam van de overledene, de link naar het account en relatie met overledene (de optie “other” is aanwezig) is voldoende.

Twitter kent ook alleen de mogelijkheid tot opheffen van een account maar is daarin duidelijk strenger. Een gemachtigde of familielid dient een aanvraag in, en na overlegging van een identiteitsbewijs en kopie overlijdensverklaring wordt een account opgeheven.

Afhankelijk van hoeveel accounts je op social media hebt is er dus heel wat dat je moet regelen om te voorkomen dat je na je overlijden op het net op zowel gewenste als ongewenste momenten opduikt.

Topje van de ijsberg

En dan gaat dit stukje alleen nog maar over social media; verder heb je nog ongetwijfeld e-mailaccounts, Cloud accounts als Dropbox, online abonnementen et cetera.

Kortom, wanneer je ook je digitale erfenis goed wilt regelen heb je heel wat om over na te denken en om te doen. Maar goed, de lange winteravonden staan voor de deur.

 

Verder Lezen..

Is Dicteren ouderwets?

Wat is de beste manier om teksten te produceren: dicteren of typen?  Dicteren wordt soms gezien als een ouderwetse methode, maar het kan ook een vorm van spraakherkenning zijn.     Typen is misschien moderner, maar het kost meer tijd en moeite.  Er is gee
Wat is de beste manier om teksten te produceren: dicteren of typen? Dicteren wordt soms gezien als een ouderwetse methode, maar het kan ook een vorm van spraakherkenning zijn. Typen is misschien moderner, maar het kost meer tijd en moeite. Er is gee

Werken zonder e-mail

Niet lang geleden las ik een titel van een boek: Werken in een wereld zonder e-mail. Ik werd daar erg door getriggerd. Moderne kenniswerkers communiceren voortdurend. Zou dat mogelijk zijn?
Niet lang geleden las ik een titel van een boek: Werken in een wereld zonder e-mail. Ik werd daar erg door getriggerd. Moderne kenniswerkers communiceren voortdurend. Zou dat mogelijk zijn?